شعر پارسی
۱۳۹۰ دوشنبه ۲۲ اسفند
شاعر : زهرا کاظمی
« هفت »
فردا
شاید زنی باشم در دربار قاجار
یا رقاصه ای هندو
ستارگان سینمای کلاسیک هم بی نظیرند
نجیب زادگان رومی
زنان بلوند آمریکایی
چشم بادامی های ژاپن
و یا حتی زنان کارگر آفریقا
با این اوصاف
اگر هفت بار زاده شوم
ازتاج محل
تا دیوارچین
از باغ های بابل
تا المپیا
...از
فرقی نمی کند
در من زنی ست
که تو را تکرار می کند
وفرزندانم کلماتی ست از صدای تو
حالا
هر جا که هستی
هفتمین قرار
از یاد نرود
« پرتقال خونی »
نگران ریشه هاست
درختی که پرتغال خونی پس می دهد
درد را از شانه هایت بتکان
و تا خون از دهان ها به این سطرها نرسیده
کاری کن
که ریشه ها سر از خواب های مردم دربیاورند
شرط می بندم
دهان های خونی
بغض های گلوگیر می شوند
ومن پرتقال خونی
دنیا را
با دستهای تو
تاق می زنم