معماری
۱۳۹۳ سه شنبه ۲۴ تير
مراسم بزرگداشت زنده‌ياد هوشنگ سيحون؛ معمار و نقاش نامدار كشورمان، چهارشنبه 11تير ماه 1393، ساعت 6عصر در خانه‌ي فرهنگ گيلان و به همت گروه معماري برگزار شد.
هوشنگ سیحون متولد۱ شهریور ۱۲۹۹ تهران ، معمار، طراح، نقاش و مجسمه‌سازي سرشناس و نامدار و استاد معماری و رییس سابق دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. او در ۵ خرداد ۱۳۹۳ در ونکوور کانادا درگذشت و در شهر لس‌آنجلس ايالات متحده به خاك سپرده شد. سیحون، طراح بنای یادبود آرامگاه بوعلی‌سینا و طراح آرامگاه‌های خیام، نادرشاه افشار، فردوسی و کمال‌الملک بود.
در ابتداي اين مراسم، مهندس هما جورابچي به نمايندگي از گروه معماري خانه فرهنگ، ضمن خوشامدگويي به مهمانان برنامه – شامل دانشجويان و اساتيد معماري – و شرح برنامه‌ي مراسم، گفت: «در گذشته اساتيد و بزرگان معماري ما، آثار ماندگاري از خود برجا گذاشته‌اند و ما بايد قدردان تلاش‌هاي آنان باشيم. يكي از اين بزرگان معماري كشورمان مهندس هوشنگ سيحون بود كه ضمن آن‌كه آثار ارزشمندي از خود برجاي گذاشت، در سطح دانشگاهي و آكادميك نیز دانشجويان و معماران زيادي پرورش داد كه خود آن‌ها نقش اساسي‌اي در فرهنگ امروز ايران ايفا مي‌كنند.»
در ادامه‌ي اين مراسم فيلم كوتاه 15 دقيقه‌اي در مورد زندگي و آثار سيحون و نحوه‌ي كار وي در محيط آكادميك براي حضار پخش شد.
در قسمت پاياني مراسم، مهندس روبرت واهانيان، از پيشكسوتان معماري گيلان و از شاگردان آن مرحوم در دانشكده هنرهاي زيبا در دهه‌ي 40خورشيدي، پيرامون شخصيت و نيز نحوه‌ي تدريس و آثار هوشنگ سيحون سخنراني كرد. واهانيان در ادامه‌ي سخنراني‌اش به شرح مكتب فكري و شرايط تحصيل مهندس سيحون در مدرسه هنرهاي زيباي پاريس (بوزآر) و تاثير آن در دانشكده هنرهاي زيباي تهران پرداخت. وي ياد آور شد: «مرحوم سيحون كه فارغ‌التحصيل مدرسه‌ي بوزار بود، توانست به همراه آندره گدار و ماكسيم سيروي فرانسوي، همان روش تدريس مدرسه‌ي هنرهاي زيباي پاريس را خط به خط پياده كند. شيوه‌ي تربيت دانشجويان معماري، شيوه‌ي آتليه‌اي بود كه طي آن هر دانشجو آتليه‌اي را به همراه يك استاد انتخاب كرده و سال‌ها با همان استاد به تحصيل معماري مي‌پرداخت و باقي درس‌هاي تئوري به صورت عمومي در كلاس‌هاي جمعي برگزار مي شد.. در زمان تحصيلم 5 استاد آتليه‌اي بيشتر وجود نداشت و مرحوم سيحون يكي از آن اساتيد بود.»
مهندس واهانيان در ادامه سخنراني‌اش به مرور خاطرات خود در مورد اردوهاي دانشجويي كه با مهندس سيحون در آن به روستاها و شهرهاي مختلف ايران مي رفتند پرداخت و يادآور شد: «استاد سيحون همواره به شيوه‌ي صحيح اسكيس زدن و كرو كي كشيدن و حتی عكاسي - معماري را به نحو درست در اين اردوها به دانشجويان خود ياد مي‌داد و خود همواره در كنار دانشجويان اين روش‌ها را به‌كار مي‌برد و خود را دانشجوی معماري می‌دانست که دائم در حال يادگيري است».
بخش پايان سخنراني روبرت واهانيان به شيوه‌ي آثار و طراحي معماري استاد سيحون اختصاص داشت. وي با يادآوري شيوه‌هاي معماري ايلخانان و معماري عصر صفويه كه اختلافاتي با هم داشتند گفت: «اصولا ًمعماري پيش از صفوي، معماري سازه‌اي بوده و آجر به عنوان عنصر معماري و سازه عمل مي‌كرد. خود آجر هم زينت‌بخش بنا بود و هم نگهدارنده‌ي آن محسوب مي‌شد. در حالي كه در معماري صفويه عنصر سازه‌اي، خود عنصر معماري محسوب نمي‌شد و كاشي و گچ به عنوان پوسته عمل مي‌كردند. معماري مرحوم سيحون نيز برگرفته از معماري پيش از صفوي و دوره ايلخاني بود . بخصوص در مورد آرامگاه بوعلي سينا كه سيحون به تاسي از معماري برج قابوس گرگان و عنصر سازه‌اي نوين، يعني بتن مسلح را به طور عریان در اين اثر به‌كار برد. استاد سيحون اين اثر را در سن 23سالگي انجام داد و در تمامي آثارش هم تحت تاثیر معماري ايراني در کنار معماري مدرن بود.»
در پايان سخنراني، مهندس واهانيان به معرفي سه كتاب با موضوع معماري عصر مدرن در ايران پرداخت.