آرمان صداقت هنرمند متولد لاهیجان
دانش آموخته کارشناسی ارشد نقاشی از دانشکده هنر و معماری واحد تهران مرکز، که اجراهای پرفورمنس، شرکت در نمایشگاه های کانسپچوال آرت و نیز حضور در نمایشگاه های گروهی نقاشی متعددی در کارنامه کاری خود دارد روز پنجشنبه 19 اسفند ماه، پرفورمنس " من کاسپین را دوست دارم" را در خانه فرهنگ گیلان با حضور مخاطبین مشتاق به اجرا درآورد.

هنرمند معاصر در شرایط کنونی موظف میشود همچو جادوگرِ قبایل بدوی با حکاکی در خاطر مخاطب از طریق زبان هنر،ارواح شرور صنعت را از ناخودآگاه خدشه دار انسان بیرون کند  تا فاصله‌اش با مادر دیرینه اش زمین تقلیل یابد،همانگونه که آدمی در پَسِ زبانش نهان است،هنرمند معاصر امکان نهان بودن در پس «هنرِ به اجرا گذاشتن» را می‌یابد تا در لحظه‌ای،یگانگی با تمام ارکان هستی را تجربه کند و فارغ از مفروضات موجود به روریارویی با جهان پیرامون خود قد برافرازد تا تمرینی باشد برای لمس یگانگی.
و حیله‌ی درمانگریش،در آغوش گرفتن دوباره طبیعت می‌شود...
اکنون مجال آن است همچو غرقه‌ای که پس از نجات توانِ توصیف آنچه بر وی گذشته را میابد،لحظه‌ای کنار رطوبت خاموش ماسه‌ها دراز بکشیم و در رویای باغ‌های ذن،از خویشتنِ خویش فاصله بگیریم و لای لنگه‌های بی‌جفت،گم شدن انسان معاصر را زیر پلشتی تاثیرش بر جهان نظاره کنیم تا شاید از شریطه‌ی گمنام بشری،رشته‌ای برای واکاوی فاصله اش از طبیعت یافت شود.

من به هیأتِ «ما» زاده شدم
به هیأتِ پُرشکوهِ انسان
تا در بهارِ گیاه
به تماشای رنگین‌کمانِ پروانه بنشینم
غرورِ کوه را دریابم
و هیبتِ دریا را بشنوم
تا شریطه‌ی خود را بشناسم
و جهان را به قدرِ همت و فرصتِ خویش معنا دهم
که کارستانی از این‌دست
از توانِ
درخت و پرنده و صخره و آبشار
بیرون است
                           الف.بامداد 


مانی فرحناک