گزارش شعر گیلکی
۱۳۹۴ شنبه ۱۴ شهريور
جلسه‌ی نقد و بررسی مجموعه شعر گیلکی « می شانه اورسفتن دره » از حسین فدایی، به همت هیئت اجرایی گروه شعرگیلگی خانه‌ی فرهنگ گیلان، ساعت 6 عصر روز دوشنبه 9 شهریور با حضور شاعران و فرهنگ دوستان، در خانه‌ی فرهنگ گیلان برگزار شد.
در ابتدای جلسه، حسین فدایی، شاعر این مجموعه، چند شعر از کتاب خود را برای مدعوین قرائت نمود و سپس در ادامه، علی اکبر مرادیان گروسی، ابراهیم ملکی، زهرا اکبرزاده، عباس گلستانی، هوشنگ اقدامی چمن، محمد فارسی و پوراحمد جکتاجی، پیرامون این مجموعه شعر صحبت نموده و نقد و نظرهای خود را ارائه دادند.
کارگاه شعر گیلکی خانه فرهنگ گیلان ازآغاز فعالیت تا امروز 295 جلسه پیرامون نقد و بررسی شعر گیلکی و مناسبت های خاص، برگزار نموده است که در نوع خود بی نظیر است.
دو شعر از این مجموعه:
« زخم اوخان »
چند نخطه باقی یه
آفتاب خو چوما فوچینه
غمباد به گولی
سنگ ˇ تاش ˇ سر نیشته
سیوید رود ˇ نفسا
قارماق زئندره
اونا جیبان پوره جی آواز
خو کاکایی مره
چوب چوبه دره:
ایروز
گیل ˇ زخم ˇ اوخانا
وانیشا کونم ردفک ˇ یال ˇ سر.
برگردان به فارسی:
« زخم طنین »
چند نقطه مانده بود / چشمش را ببندد آفتاب / غمباد به گلو / روی سنگ شیب دار نشسته / نفس سفیدرود را / قلاب می زند / جیب هایش پر از آواز / با سایه ی خود / زمزمه می کند / یک روز / طنین زخمی خاک را / روی یال درفک نشا می کنم .
« چره می شانه اورسفتاندره »
نانم چره
هرتا پرنده
می دیل ˇ جه پرا گیره
تی نیگا خال ˇ سر نشینه
بوگو چره، می شانه اورسفتاندره؟!
برگردان به فارسی:
«
چرا شانه ام می گسلد »
نمی دانم چرا / هر پرنده ای / پرواز می کند از دلم / روی شاخه ی نگاه تو می نشیند / بگو چرا شانه ام می گسلد؟!